Bir kimse başkasının malını ondan izinsiz satsa, mal sahibi malının satıldığını işitince dilerse, bu alışveriş muâmelesini bozar, dilerse bu alışverişe izin verir. İmam Şâfii ise, ″Şer’î yetkiye dayanmadığından akit gerçekleşmez″ demiştir.
Mal sahibi, satılan mal hâlâ var ise ve satış akdi yapanların o zamanki durumları devam ediyorsa satışı kesinleştirebilir. Çünkü kesinleştirme, akitte yapılan bir tasarruf olduğundan akdin var olması gerekir. Akdin varlığı ise, onu yapanlar ile satılan malın varlığına bağlıdır. Mal sahibi, satışı kesinleştirdikten sonra alınan bedel, onun malı olup satışı yapanın yanına bırakılmış bir emânet sayılır. Tıpkı vekil gibi. Çünkü satışa sonradan gösterilen rızâ, tıpkı satıştan önce verilen vekâlet gibidir. Ancak fuzûli, sorumluluğu üzerinden atmak için kesinleştirilmeden önce satışı bozabilir. Satılan malın bedeli, para ise durum böyledir. Yok eğer bedel, belirli bir mal ise, satışın kesinleştirilebilmesi için yukarıda geçen şartlarla birlikte bu malın da ortada olması gerekir.
Mal sahibinin ölümü hâlinde, vârisinin izniyle olsa da fuzulinin satışı gerçekleşmez. Çünkü bu, ölünün kendi adına verdiği izne dayanan bir satıştır. O halde başkalarının izniyle câiz değildir.