Bir kimse yalancı şâhitlikle tanınsa, İmam-ı Âzam’a göre; halk arasında o kimsenin yalancı şâhit olduğu bildirilir, tâzir edilmez yani idâri cezâ verilmez. Halk arasında o kimse şu şekilde bildirilir; hâkim olan zât, eğer o yalancı şâhit çarşı ehlinden ise, onu çarşıya gönderip, eğer çarşı ehlinden değilse, onu kendi kavmi ve mahallesine gönderip, ″Bu adam yalancı şâhittir, bundan sakının″ diye tembih eder. Zîrâ Kadı Şurayh Radiyallâhu anhu’dan İmam-ı Âzam Hazretleri böyle rivâyet etmiştir. İmam Ebû Yusuf ile İmam Muhammed’e göre; hâkim, yalancı şâhidi acıtacak şekilde dövüp, hapseder. Zîrâ Hz. Ömer, bir yalancı şâhide kırk kamçı vurup, yüzünü karaya boyamıştır.