﴿ يَا يَحْيٰى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍۜ وَاٰتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّاۙ ﴿١٢﴾ وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَكٰوةًۜ وَكَانَ تَقِيًّاۙ ﴿١٣﴾ وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا ﴿١٤﴾ وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا۟ ﴿١٥﴾ ﴾
12-15. ″Ey Yahyâ! Kitaba (Tevrat’a) sımsıkı sarıl″ dedik ve ona daha çocukken Peygamberlik verdik.* Tarafımızdan onun kalbine merhamet koyduk ve onu günahlardan temizledik. O, çok takvâ sahibi idi.* Anne ve babasına da itaatkâr idi. Cebbâr ve isyankâr değildi.* Doğduğu gün, öldüğü gün ve diriltildiği gün ona selâm olsun!
İzah: Âyet-i Kerîme’de Allah’u Teâlâ’nın: ″Ey Yahyâ! Kitaba (Tevrat’a) sımsıkı sarıl″ diye buyurmasından maksat, İsrailoğullarının Tevrat’ın âyetlerine karşı çıkarak inkâr etmeleri sebebiyle Allah’u Teâlâ’nın, Yahyâ Aleyhisselâm’a; Tevrat’a sımsıkı sarılıp, onun âyetlerini okuyarak dalâlete düşen İsrailoğullarını uyarmasını emretmesidir.