﴿ وَقَالُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَدًاۙ سُبْحَانَهُۜ بَلْ لَهُ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِۜ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ ﴿١١٦﴾ ﴾
116. Kâfirler: ″Allah, çocuk edindi″ dediler. Hâşâ! Allah’u Teâlâ, bundan uzaktır. Doğrusu göklerde ve yerde olanların hepsi O’nundur. Hepsi de O’na itaat edicilerdir.
İzah: Kâfirlerin, Allah’a çocuk isnat etmeleri hakkında Resûlullah Sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:
لَا أَحَدَ أَصْبَرُ عَلَى أَذًى يَسْمَعُهُ مِنَ اللّٰهِ عَزَّ وَجَلَّ إِنَّهُ يُشْرَكُ بِهِ وَيُجْعَلُ لَهُ الْوَلَدُ ثُمَّ هُوَ يُعَافِيهِمْ وَيَرْزُقُهُمْ (خ عن ابى موسى)
″İşittiği bir eziyete Allah’u Teâlâ’dan daha çok sabreden hiç kimse yoktur. Kulların rızkını verdiği ve onlara sıhhat ihsan ettiği halde, onlar kendisi için çocuk isnat ederler.″[1]
Müşrikler: ″Melekler, Allah’ın kızlarıdır.″ Yahudiler: ″Üzeyr, Allah’ın oğludur.″ Hristiyanlar da: ″Îsâ Mesih, Allah’ın oğludur″ diyerek Allah’u Teâlâ’ya çocuk isnat etmişlerdir.
İşte bu âyette onlara cevap verilmekte ve Allah’u Teâlâ’nın bundan uzak olduğu net bir şekilde beyan edilmektedir.
[1] Sahih-i Buhârî, Tevhid 3; Sahih-i Müslim, Sıfat-ı Kıyâmet 9 (49).