- Bir kimse, satın aldığı câriyeyi teslim almadan önce başkasıyla evlendirse câiz olur.
- İki kimse bir mal satın alıp; birisi kaybolsa, hazır olan kimse satın aldıkları malın bütün parasını vererek teslim alır. Kaybolan ortağı gelince, satın aldıkları malın hissesini peşin olarak verinceye kadar satın aldığı malı hapseder. Zîrâ gelen ortak, kendi hissesine düşen parayı vermeye mecburdur. Hazır olan ortak ise, onun yerine vekildir, bağlayıcı değildir.[1]
- Bir araziye bir kuş yavrulasa veya yumurtlasa yahut geyik yuva yapsa, bunları kim alırsa onun olur. Kurumak için serilen bir ağa veya bir eve bir av girse, kim yakalarsa onundur. Ağ veya ev sahibinin değildir. Saçılan para yahut şeker bir elbisenin üzerine düşse, her ne kadar elbise para ile şeker kendi üzerine düşmesi için hazırlanmış olsa bile, yine de para ile şeker kim alırsa onun olur. Eğer elbise sahibi para ile şeker üzerine düştüğü zaman dürerse yahut evine av giren kimse evinin kapısını kapatırsa onun olur, başkasının o avı alması câiz değildir.
Bal arısı bir kimsenin tarlasında bal yapsa yahut tarlasında ağaç bitse yahut suyun akmasıyla toprak gelse, bunlar tarla sahibinindir, başkasının değildir.
[1] Mevsilî, Kitâb’ul-İhtiyâr, II/13.