Makâm-ı İbrâhim:

Hz. İbrâhim Aleyhisselâm’ın Kâbe-i Muazzama‘yı yaparken üzerine bastığı ve ayaklarının izinin bulunduğu taşın adıdır. Duvar yükseldikçe yükselen ve gerektiğinde aşağı inen bu taşın, aslen Cennetten indirildiği Hadis-i Şerif’te belirtilmiştir.[1] İbrâhim Aleyhisselâm, Kâbe’yi tamamlayınca Allah’ın emriyle bu taşın üzerine çıkıp bütün insanları hacca dâvet etmiştir.[2] Allah’u Teâlâ onun sesini, yeryüzündeki herkese duyurmuştur.

Tavaf namazını Zemzem kuyusu ile Makâm-ı İbrâhim arasında kılmak efdaldir. Bu husus Sûre-i Bakara, Âyet 125’te: ″Mü’minlere: ″Makâm-ı İbrâhim’de bir namaz kılma yeri edinin″ dedik...″ diye geçmektedir.

Tavaf namazını Makâm-ı İbrâhim’in arkasında kılmanın mükâfatı hakkında da Resûlullah Sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

مَنْ طَافَ بِهَذَا الْبَيْتِ سَبْعًا وَصَلَّى خَلْفَ الْمَقَامِ رَكْعَتَيْنِ وَشَرِبَ مِنْ مَاءِ زَمْزَمَ غُفِرَتْ لَهُ ذُنُوبُهُ بَالِغَةً مَا بَلَغَتْ (الديلمى وابن النجار عن جابر)

″Kim, Beytullah’ı yedi şavt ile tavaf ettikten sonra Makâm-ı İbrâhim arkasında iki rek’at namaz kılar ve Zemzem suyundan içerse günahları ne kadar çok olursa olsun Allah’u Teâlâ hepsini affeder.″[3]


[1] Sünen-i Tirmizî, Hac 49.

[2] Bakınız: Sûre-i Hacc, Âyet 27.

[3] Râmûz’ul-Ehâdîs, s. 428/11.