Hangi maldan olursa olsun, nisab miktarı malı bulunan kimselere zekât verilmez. Bunlar İslam hukukuna göre zengin sayılırlar. Zenginlerin kölesine veya nafakasından sorumlu olduğu küçük çocuğuna zekât verilmez. Zîrâ kölenin kendisi ve sahibi olduğu mal efendisine aittir. Küçük çocuk ise, babasının malıyla zengin sayılır. Ama zenginin erkek veya kız büyük evladı böyle değildir. Babasının zenginliği ile bunlar zengin sayılmazlar. İmam-ı Âzam ve İmam Muhammed’e göre; bir kimse zekâtını zengin birinin fakir (nisap miktarı malı olmayan) eşine veya ergenlik çağına girmiş fakir kızına verirse, bu câizdir. Çünkü o zekâtını fakir birine vermiştir. Kadının zenginden nafaka alma hakkının oluşu onu zekât verilecek kişilerin biri olmaktan çıkarmaz. Nitekim bir zenginin, nafakasını vermek zorunda olduğu fakir kız kardeşi de böyledir. İmam Ebû Yusuf’a göre; zenginin fakir eşine veya ergen fakir kızına zekât vermek câiz değildir. Çünkü o, ittifakla zenginden nafaka alma hakkı olmasından dolayı ihtiyacı karşılanmış bir kadındır. Bu, bir zenginin küçük çocuğu gibidir. Burada fetvâ, İmam-ı Âzam ve İmam Muhammed’e göredir.