MERYEM SÛRESİ

﴿ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ اِسْمٰع۪يلَۘ اِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّاۚ ﴿٥٤﴾ وَكَانَ يَأْمُرُ اَهْلَهُ بِالصَّلٰوةِ وَالزَّكٰوةِۖ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّه۪ مَرْضِيًّا ﴿٥٥﴾

54-55. Ey Resûlüm! Kitapta (Kur’ân’da), İsmâil’e dair anlattıklarımızı da zikret. O, vaadine sâdık bir kuldu, Resûl ve Nebî idi.* Ehline namaz ve zekâtı emrederdi. O, Rabbinin rızâsını kazanmış bir kuldu.

İzah: İsmâil Aleyhisselâm, Hz. İbrâhim’in eşi Hacer vâlidemizden olan oğludur. Resûlullah Sallallâhu aleyhi ve sellem’in nesli de ona dayanır. Resûlullah Sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

كُلُّ الْعَرَبِ مِنْ وَلَدِ إسْمَاعِيلَ (ابن سعد، عن علي بن رباح)

″Bütün Araplar İsmâil’in soyundandır.″[1]

İbn-i Sa’d, Utbe b. Beşîr’den bildirir: Muhammed b. Ali’ye: ″Arapçayı ilk olarak konuşan kişi kimdir? diye sorduğunda, ″Hz. İbrâhim’in oğlu Hz. İsmâil’dir ve ilk konuştuğunda henüz on üç yaşındaydı″ dedi. ″Daha önce insanlar hangi dili konuşuyordu?″ diye sorduğumda da, ″İbrânice konuşuyordu″ dedi.


[1] Celâleddin es-Suyûti, ed-Dürr’ül-Mensûr, c. 10, s. 93; Kenz’ul-Ummal, Hadis No: 32310.